„Gdyby każdy był taki sam, nikt nikomu nie byłby potrzebny”
ks.Jan Twardowski
Od początku istnienia naszej szkoły przyjmowaliśmy uczniów z różnymi niepełnosprawnościami. Były to uszkodzenia sensoryczne, uszkodzenia motoryczne, niepełnosprawność intelektualna, zaburzenia emocjonalne i zaburzenia zachowania. Wśród pełnosprawnych rówieśników uczniowie ci znajdowali życzliwość, pomoc i zrozumienie.
Włączaliśmy dzieci niepełnosprawne do grona zdrowych rówieśników, aby umożliwić im naukę i wszechstronny rozwój.
Integracja dzieci z niepełnosprawnością i pełnosprawnych jest procesem długotrwałym i złożonym, który kierowany w odpowiedni sposób może prowadzić do współuczestnictwa obydwu tych grup w zespole klasowym i nawiązania między nimi relacji opartych na współpracy.
Proces integracji zachodzi dwukierunkowo- uczniowie pełnosprawni powinni nauczyć się akceptować, szanować swoich niepełnosprawnych kolegów, jak i niepełnosprawni uczniowie powinni nauczyć się współpracować z rówieśnikami. Proces integracji nie jest w żaden sposób nakreślany, reklamowany, inicjowany odbywa się w sposób naturalny. Staramy się pokazać, że integracja jest korzystna dla wszystkich uczniów, zarówno dla dzieci bez deficytów, jak i tych ze specjalnymi potrzebami, nie ma także wpływu na tempo i warunki nauczania.
Korzyści dla uczniów z niepełnosprawnością:
- w naturalnych warunkach mogą przygotować się do życia w społeczeństwie;
- mają sprzyjające warunki do rozwoju społecznego i emocjonalnego;
- uczą się akceptacji różnic i wynikających z nich konsekwencji.
Korzyści dla uczniów pełnosprawnych:
- uczą się pomagać, rozwijają empatię;
- budują pozytywne postawy wobec osób niepełnosprawnych;
- uczą się akceptacji różnic i wynikających z nich konsekwencji.
Niezwykle istotne jest, aby każde dziecko rozwijało się jak najbardziej i osiągało wyższy poziom w odniesieniu do swoich możliwości i potencjału.